Λουριώτης

Επώνυμο Φιλικών, πολιτικών και αγωνιστών του 1821. 1. Ανδρέας (Ιωάννινα 1789 – Αθήνα 1850). Αγωνιστής του 1821 και πολιτικός. Ξεκίνησε τις σπουδές του στα Ιωάννινα και τις συνέχισε στη Γερμανία και στη Γαλλία, όπου ασχολήθηκε με οικονομικές και πολιτικές επιστήμες. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και, με την κήρυξη της Επανάστασης, επέστρεψε στην Ελλάδα για να υπηρετήσει τον Αγώνα. Επειδή διακρίθηκε για τις γνώσεις και τη φιλομάθειά του, εστάλη μαζί με τον Ι. Ορλάνδο στο Λονδίνο το 1822, με σκοπό τη σύναψη δανείου για τις ανάγκες του Αγώνα, καθώς και ως μεσολαβητής για την αποδοχή του ελληνικού στέμματος από τον Λεοπόλδο του Σαξ-Κόμπουργκ. Διευκόλυνε την κάθοδο πολλών φιλελλήνων στην Ελλάδα, μεταξύ των οποίων ήταν ο λόρδος Βύρων και ο Σανταρόζα. Επίσης πέτυχε τη σύναψη του πρώτου δανείου το 1824-25. 2. Νικόλαος (Ιωάννινα 1783 – Καλάμες 1833). Πολιτικός. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στα Ιωάννινα και συνέχισε στο πανεπιστήμιο της Γενεύης. Κατά τη διάρκεια του Αγώνα ήταν φίλος και οπαδός του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου. Διετέλεσε αρχιγραμματέας της Γερουσίας της δυτικής Ελλάδας και γενικός διευθυντής της οικονομίας της δυτικής Ελλάδας το 1825. Επί Καποδίστρια υπήρξε γραμματέας (υπουργός) των Εκκλησιαστικών, ενώ πρέπει να ήταν και εκδότης της χειρόγραφης εφημερίδας του Αγώνα Αιτωλική εφημερίδα, η οποία κυκλοφορούσε το 1821, καθώς και του Αχελώου (1822). 3. Χριστόδουλος (Άρτα; – 1818). Φιλικός. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία από τον Σκουφά και ήταν ο τέταρτος στη σειρά από τους δώδεκα αποστόλους που προόριζε ο Σκουφάς ως κατηχητές των Ελλήνων. Του ανατέθηκε να διαδώσει τους σκοπούς της Εταιρείας στην Ιταλία, όπου πήγε το 1818, αλλά αρρώστησε στη Βαρλέτα (κατ’ άλλους στο Λιβόρνο) και πέθανε τον ίδιο χρόνο.